Ooit had ik een eetprobleem. Alleen wist ik dat niet. Ik was altijd op dieet. Maar diëten is heel normaal in onze maatschappij. De bladen staan er vol van en er wordt volop reclame mee gemaakt. In de dieetindustrie wordt veel geld verdiend: de meeste diëten zijn niet vol te houden en zorgen dat je in een vicieuze cirkel belandt. Uiterst lucratief, alleen niet voor de diëter, die van de regen in de drup belandt.
Ik heb toch geen anorexia of boulimia?
Je hoeft geen anorexia of boulimia te hebben om een eetstoornis te hebben. Als je de héle dag bezig bent met (denken over) eten kun je rustig stellen dat dat niet normaal is. ‘Orthorexia’ is een vrij moderne afwijking die ervoor zorgt dat je de hele dag bezig bent met groentesapjes, koolhydraatvrij eten, je eten wegen en meten of diverse winkels afstruint om bepaalde voedingssupplementen te vergaren. Als je vooral bezig bent met wat en hoeveel je eet, en in welke combinatie, of het wel aan bepaalde criteria voldoet etc. is dat ook een dieet. Hoe ‘gezond’ je ook leeft, het kost enorm veel tijd, geld en energie. Mijn halve leven probeerde ik telkens opnieuw om mijn gewicht onder controle te krijgen. Ik wilde zo graag blijvend 8-10 kilo kwijtraken, maar dat lukte niet. Mijn gewicht onder controle krijgen lukte meestal wel voor een paar maanden, maar altijd tijdelijk, dan lukte het niet meer om de ‘wilskracht en discipline’ op te brengen en schoot mijn lijf weer terug. Met alle teleurstelling die daarbij hoorde. Omdat diëten niet hielpen, moest ik iets anders proberen om weer lekker in mijn vel te komen. Daaruit is mijn huidige aanbod ontstaan.
Nooit meer op dieet
Om mijn gewicht onder controle te krijgen probeerde ik allerlei diëten. Al mijn aandacht ging naar het (denken over) eten. Bij mijn laatste en meest extreme dieet (geen bloem, geen suiker en alles wat je eet vooraf opschrijven en dan meten en wegen) leidde dat tot eetbuien die ik daarvoor nooit had gehad. Je lichaam is zo’n mooi afgesteld fabriekje, het zal compenseren als het iets te kort komt. Ik kreeg dus ‘echte’ eetbuien… iets dat me tot dan toe vreemd was. Wist ik veel. Wel realiseerde ik me dat er iets moest gebeuren. Het moest radicaal anders, want zo ging het niet langer. En ik wilde nooit meer op dieet.
Hongersignalen
Wat heb ik geleerd inmiddels? En wat weten veel vrouwen niet? Met diëten stuur je je hele hormoonhuishouding in de war. Je traint jezelf om voorbij te gaan aan de natuurlijk signalen van je lichaam (lege maag, voldoening, verzadiging, ‘gezonde’ honger, trek). Je zorgt dat je bewust en met veel wilskracht natuurlijke signalen negeert. Je zorgt er bewust voor dat je je met je hoofd besluit wat je lichaam nodig heeft. Daardoor kan het zijn dat je van alles tekort komt aan bouw- en voedingsstoffen, maar ook levensenergie. En je lijf – zo’n fijn afgesteld ‘fabriekje’ raakt in de stress. Het gaat in de overlevingsstand. Je metabolisme vertraagt en het afvallen stokt. (Vandaar ook telkens die plateaus…). Dus jij nog harder vechten, sporten, honger lijden en afzien. Voor je het weet zit je in een vicieuze cirkel waar het moelijk uitbreken is. Tot je het niet langer volhoudt en je overgeeft aan je innerlijke natuur. Dat heeft niets met ‘falen’ of een ‘gebrek aan wilskracht’ te maken. Dat zit gewoon in je interne systeem ingebakken.
Een eetobsessie is geen leven
Mijn alarmbellen staan scherp afgesteld. Alles dat riekt naar een dieet is bij mij verdacht. Zodra je té streng wordt voor jezelf, en té veel bezig gaat zijn met eten moet je opletten dat het geen obsessie wordt. Er zijn belangrijker dingen in het leven. Doe vooral waar je je goed bij voelt, en ‘everything in moderation’ blijft mijn motto. Er is zelfs een goeroe voor vrouwen in de overgang, die geobsedeerd lijkt door smoothies, intensief sporten en ‘gezond’ eten. Voor mij is dat ook obsessief, en dat op zich is volgens mij niet gezond. Het lijkt te helpen, maar uiteindelijk houdt je lichaam het niet vol. Je krijgt bijvoorbeeld broos haar, of haaruitval, of jeukende benen. Of toch trek in bepaalde voedingsmiddelen. Het zorgt in je lichaam voor onnodige stress om heel veel bezig te moeten zijn met eten of om iets tekort te komen. Het is niet mijn weg en niet mijn methode. Van mij mag het allemaal wat losser, wat ontspannener, de 80/20 regel, dat is mijn ding. Zonder dat het uit de hand loopt, want een gezond gewicht, een gezonde geest in een gezond lichaam is heel belangrijk. Daar helpt intuïtief eten bij: goed leren luisteren naar je lichaam, je buik, je hoofd en je hart. Maar daarover meer een andere keer. Nog even terug naar ‘ik heb toch geen eetstoornis?’. Wil je daar meer over weten, stuur me dan een berichtje, dan krijg je van mij een quiz om in te vullen.
Tem je ‘eetmonster’ op een gezonde manier
Merk je misschien dat je eetbuien krijgt omdat je niet je lijf en je dromen voedt, maar je ‘eetmonster’; een aspect van jezelf dat niet helemaal tevreden is met het leven dat ze leidt? Dat misschien onuitgesproken verlangens heeft, of dromen, of doelen die maar niet behaald worden omdat iets anders in de weg zit?
Wordt het dan niet eens tijd om daar aandacht, energie en tijd aan te besteden? Aan gezonde relaties? Gezonde doelen? Te beginnen met de aandacht voor de relatie met jezelf? Wat wil jij zelf nou eigenlijk? Wat is je diepste hartewens? Waar wil jij je aandacht op richten? Neem dan contact met me op, dan kijk ik met je mee.
